Serbołużyckie tradycje i obyczaje

Najbardziej znanym obyczajem, szczególnie ulubionym przez najmłodszych jest Ptačikwas/ Ptasie wesele. Rankiem 25 stycznia na parapet wystawia się talerzyk ze słodyczami i specjalnie przygotowanymi ciasteczkami. Są to symboliczne prezenty od ptaków, które tego dnia mają wesele i w ten sposób dziękują dzieciom za dokarmianie ich w zimie. Ptasie wesele jest chętnie świętowane na Łużycach w przedszkolach i szkołach, przy czym w niektórych regionach, głównie u katolickich Serbołużyczan, dzieci jako goście weselni ubierane są w tradycyjne stroje ludowe.

Ta żywa tradycja jest od wielu stuleci pielęgnowana w Budziszynie. Poza małymi przerwami spowodowanymi różnymi okolicznościami w przeszłości, jest jednym z ważniejszych wydarzeń w życiu serbołużyckiej Parafii katolickiej w Budziszynie. Co roku ponad 50-ciu jeźdzców wyjeżdża na koniach obwieszczając w Budziszynie i okolicach dobrą nowinę zmartwychwstania. W procesji wiodącej do sąsiedniej parafii Radibor i w drodze powrotnej jeźdźcy śpiewają i modlą się w języku serbołużyckim głosząc nowinę zmartwychwstania Chrystusa. Wyjazd serbołużyckich Jeźdźcow Wielkanocnych w Budziszynie jak i w pobliskich parafiach jest obecnie ważnym wydarzeniem religijnym i narodowym.

30 kwietnia, szczególnie na wsi, ale też i w Budziszynie odbywa się „palenie czarownic”. (Chodojtypalenje). Z nadejściem nocy zapala się wielkie stosy chrustu na szczycie których, umieszcza się często własnoręcznie zrobioną czarownicę. Zwyczaj ten należy do starej tradycji wypędzania zimy i odwracania możliwych zagrożeń dla ludzi i zwierząt.

Jarmark Pisanek odbywa się co roku pięć tygodni przed Wielkanocą. Dzięki artystycznie zdobionym kolorowym serbołużyckim pisankom przyciąga on co roku tysiące ludzi. Goście mogą przygladać się jak powstają pisanki, jak są woskowane, farbowane, polerowane, czy wydrapywane na skorupce przepiękne wzory i motywy. Mogą rownież sami wypróbować różne techniki zdobienia bądź wybrać i zakupić pisanki z wielorakiej oferty.